Skuteczność Fipronil
U psów i kotów Fipronil zastosowany jako plamka jest bardzo skuteczna przeciwko pchłom oraz kilku gatunkom kleszczy i wszy. Ale nie przeciwko wszystkim kleszkom i gatunkom wszy, które mogą zawierać psy i koty. Skuteczność przeciwko pchłom jest porównywalna z innymi nowoczesnymi środkami aktywnymi owadobójczymi, takimi jak imidacloprid, piriprool, spinetoram lub spinosad. Inhibitory rozwoju owadów (np. Metopren, piriproxyfen) często dodawane do preparatu są ukierunkowane na niedojrzałe etapy pcheł, które rozwijają zwierzęta w środowisku domowym zwierząt domowych.
W fipronil z zwierząt gospodarskich jest do tej pory używany wyłącznie przeciwko kleszkom bydła (boophilus microplus) i muchom rogu (Haematobia iryritans). Jest to dość popularna alternatywa w regionach, w których te dwa ważne pasożyty rozwinęły wysoką odporność na syntetyczne piretroidy i fosforoorganiczne.
Farmakokinetyka Fipronil
Fipronil jest dość lipofilowy, a gdy jest stosowany miejscowo na zwierzęta, osadza się w gruczołach łojowych skóry, skąd jest powoli uwalniana. Umożliwia to dość długi efekt resztkowy w stosunku do kilku zewnętrznych pasożytów, np. Pchły i kleszcze.
Absorpcja miejscowo podawanego fipronil jest raczej niska u psów i kotów, zwykle nie więcej niż 5% podawanej dawki. Pochłonięty fipronil występuje głównie w tkankach tłuszczowych. Pierwotnym metabolitem jest pochodna sulfonu, która jest znacznie bardziej toksyczna, zarówno dla pasożytów, jak i dla ssaków.
Wydalanie pochłoniętego fipronilu występuje głównie przez kał. U zwierząt w okresie laktacyjnym do 5% wchłoniętej dawki można wydalić przez mleko.
Czas po: 30-30-2021